- دندان تیزه (دَ زَ / زِ)
بقلهالمبارکه را دندان تیزه خوانند و تخم پرپهن و فرفین و به تازی معرب بکنند فرفخ خوانند و بقلهالحمقاء و رجله. (الابنیه عن حقایق الادویه). تخم خرفه. رجوع به بقلهالمبارکه و خرفه شود
معنی دندان تیزه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دَ)
لغت نامه دهخدا
که دندانی تیز و برنده دارد، بی رحم وظالم و جفاکار و متعدی. (ناظم الاطباء) :
هرکه را نوبتی ز دندان تیز
در جراحت بماند پیکانش.
سعدی.
، بدخواه و حسود. (ناظم الاطباء)
هرکه را نوبتی ز دندان تیز
در جراحت بماند پیکانش.
سعدی.
، بدخواه و حسود. (ناظم الاطباء)
(دَ زَ)
لغت نامه دهخدا
بیماری باشد که از آن دندانها افتند، گویند آتشک است و آتشک فرنگی نیز گفته اند که بدترین اقسام آن است. (لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف)